ای پرده در پرده بنگر که چه ها کردی

دل بردی و جان بردی این جا چه رها کردی

ای برده هوس ها را بشکسته قفس ها را

مرغ دل ما خستی پس قصد هوا کردی

گر قصد هوا کردی ور عزم جفا کردی

کو زهره که تا گویم ای دوست چرا کردی

آن شمع که می سوزد گویم ز چه می گرید

زیرا که ز شیرینش در قهر جدا کردی

آن چنگ که می زارد گویم ز چه می زارد

کز هجر تو پشت او چون بنده دوتا کردی

این جمله جفا کردی اما چو نمودی رو

زهرم چو شکر کردی وز درد دوا کردی

هر برگ ز بی برگی کف ها به دعا برداشت

از بس که کرم کردی حاجات روا کردی